Pakatandaan Mo!

Ngayong araw na ito, ang unang ginawa namin sa klase ay nagkaroon kami ng orientation para sa field trip namin simula bukas (Marso 1, Biyernes hanggang Marso 3, Linggo). Pinag-usapan ‘yung mga bawal tulad ng pag-inom at paninigarilyo. Tapos pagdating naman sa dress code pwede naman magsuot ng tsinelas tapos sa shorts naman ayos basta huwag lang daw sobrang maiksi. Tapos pinag-usapan din namin yung aming itinerary. Jam-packed nga ang  field trip namin. Haha. Na-e-excite na nga ako. Sa Laguna pala kami pupunta- maglilibot kami mula sa Sta. Rosa, SM Calamba, Liliw, Pagsanjan at UP sa Los Baños. Kasabay siyempre nang aming paglilibot at paglalakbay ay ang pagmamasid at pag-o-obserba ng mga lugar pati na rin ‘yung mga matatagpuan namin dito. Sa susunod na blog entry ko, i-ke-kwento ko ‘yung mga nakita at ginawa namin sa field trip namin! 

Pagkatapos noon ay nagtalakay ang aming propesor ukol sa mga pamamaraan na magagamit namin upang maunawaan ang pulitika sa pang-araw araw. Isa rito ang political-economic analysis na nagsasaad na ang kultura ay nakaugat na sa mga pang-lipunang institusyon pati sa mga nakagawaing mga bagay. Isa pa, inuugat nito at pinapatagal ang power relations sa iba’t ibang social cleavages Pinaglalaban din nito na ang produksyon ng kultura ay sumasalamin sa mga dominanteng  pagkawili ng mga tao sa isang lipunan.  Kaya magkakaroon din ng paglaban sa dominanteng pagkawili. Kunwari, sa malls  may mga tindahan na mamahalin tapos mayroon naman na pang-masa. Kumbaga kung may dominanteng pagkawili nandiyan ‘yung taliwas dito. Tapos, may tatlong bagay ring inuunawa ang  political-economic analysis ito ang mga sumusunod, analysis of the logic and drivers of production, contents and impacts. Ikalawang pamamaraan ay ang discourse analysis na may layuning maintindihan ang mga paglalarawan ng mga gawaing na nakasanayang panlipunan at lenggwahe na siyang nagbabantay sa paggawa ng mga diskurso na tumututok sa mga panlipunan at pampulitikal na nagtatakda sa kung anong kinukuha ng mga discourse. Dito ginagamit ang mga sumusunod na paraan: hermeneutics (semiotics), genealogy/archaeology at deconstruction Pag-usapan natin ang deconstrcution. Ito ay ang kabaliktaran ng pormalismo dahil ang kabuuan ng isang akda ay muling ginugulo o sinisira at bubuuin ulit. Bale original na ‘yung bagong nabuo dahil hindi naman ito hinahango sa ibang akda. Basta ang tampok nito ay ang pagwawasak at pagbubuo. Binabali sa dekonstruksyon ang karaniwan o nakagisnang nosyon. Mga halimbawang mabibigay ko: una ‘yung sa nosyon natin sa mga ikatlong kasarian lalo na ang mga bakla, sinasabi na malas daw sa lipunan at pamilya, pero hindi naman eh, mas nag-e-excel kaya sila lalo na sa industriya ng fashion; ikalawa ‘yung magkakaroon ng bisyo- alak, sugal, sigarilyo, droga at iba pa, na sinasabing masama, pero malay mo may bahaging nakakabuti pala ang mga ‘yun; ikatlo, ‘yung pagkakaroon ng stereotyping sa mga schools na minsan dahil lang sa pera pero wala naman talagang tamang kakayanan, pero hindi naman lahat ganoon eh; at panghuli, ‘yung sa mga propesor na imbes na mas matanda, o di kaya may masteral o doctorate ay kaklase mo pa, nababali nito ang nakasanayan nating imahe ng isang guro. 

Naalala ko ‘yung sinabi ng aming guro na kapag simple lang daw mag-isip ang isang tao, mas madali ‘yun bigyan ng dekonstruksyon sapagkat tuwiran eh, pero kapag mas magulo o masikot, mas mahirap bigyan ng dekonstruksyon kasi maraming pasikot-sikot. May mga panahon na ayos lang na simple mag-isip pero minsan ayos din naman na kumplikado ang pag-iisip. Sa palagay ko, mahalaga ang dekonstruksyon dahil patunay lang ‘yun na kailangan ang pagbabago at hindi lang dapat dumikit sa nakagisnan o nakasanayan lang. Maaari rin namang sumubok ng mga bagong bagay. Mas napapalawak ang isipan at pag-uunawa natin, may nadidiskubre pa tayong mga bagong kaalaman.

Mga Sanggunian:

Contreras, A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPoint Slides]. Retrieved February 28, 2013 from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjdENra2JsaGg4S0U/edit?usp=sharing

(n.d.). Retrieved February 28, 2013 from  http://www.freesmileys.org/smileys/smiley-bounce016.gif

(n.d.). Retrieved February 28, 2013 from  http://www.freesmileys.org/smileys/smiley-bounce016.gif

 http://www.netanimations.net/animated-eyes-watching-something-go-by.gif

Halo-Halo Ang ‘Pinas!

Halo-halo huwag kang gagalaw... 

Tamang-tama malapit na ang tag-init kaya uso na naman ang pagkain ng halo-halo at iba pang pagkain na makakaibsan sa init na dala ng panahon. Teka, bakit nga ba halo-halo? Hindi ako gutom ah. Kasi naisip ko na ‘yung bansa natin, itong Pilipinas ay isang malaking halo-halo. Oo kaya, halo-halong kultura, wika, at lahi! Maliban sa mga katutubong tribu at mga Pinoy eh makikita mo rin dito sa atin ‘yung mga taga-ibang bansa. Pero hindi iyon ang punto ng blog entry ko na ito, ang punto ko ay ang pagiging diverse ng Pilipinas. 

Kanina sa klase namin, tinuloy namin ang panonood ng mga huling bahagi ng No Reservations  ni Anthony Bourdain. Katulad sa unang bahagi, siyempre may kainan pa rin sa Cebu naman sila tumutok. Sa bahaging ito, kasama na ni Anthony si Augusto ‘yung sumulat at nagpadala ng video sa kanya na ibinida ang Pilipinas. Kumain sila ng lechon, sinigang, pritong pagkain at iba pang ulam na sobrang nakakagutom. Subalit, hindi ang pagkain ang tumawag sa aking pansin (siyempre naman haha!), ‘yung sinabi ni Augusto na nakakaramdam siya ng inggit sa mga nakakahalubilo niya doon sa Estados Unidos kasi pakiramdam niya hindi kumpleto ‘yung pagkatao niya na tila ba may kulang at ‘yun yung hindi niya alam kung ano bang lahi niya kasi raw nasa gitna siya ng pagiging Amerikano at Pilipino eh. Ang hirap nga naman ng posisyon niya sa gitna- parang hindi ka Amerikano, hindi ka rin Pilipino, ano ka hindi ba? Mararamdaman mo na hindi ka kasali sa isang lahi, masakit nga naman iyon. Sinabi pa niya na gusto niya kasi maramdaman na konektado siya sa pagiging Pilipino eh at talagang naghahangad siyang maramdaman ang pakiramdam ng bilang isang Pilipino. Kaya nga natuwa sa kanya si Anthony eh kasi nakikita ni Anthony ‘yung pagiging masigasig ni Augusto na matuklasan at hanapin ‘yung isang bahagi ng pagkatao niya na nawawala. Masakit nga sa pakiramdam kasi ‘yung maging iba ka sa lahi mo. Hindi naman kasi parang laro ‘yung pagiging bahagi ng isang lahi eh, hindi ka pwedeng saling-pusa lang. Noong tinanong ni Anthony si Augusto kung sino ang mga Pilipino sinabi nila na ‘yung mga Pilipino ay may halo-halong kultura dahil nga nasakop at naimpluwensiyahan tayo ng maraming lahi. Marahil iyon ang pagkakakilanlan sa ating mga Pilipino. ‘Yung pagkakakilanlan nga natin ay hybrid ng mga lahing sumakop sa atin noon. Ayos lang kung ganoon ang pagkakakilanlan natin pero sana dumating ‘yung panahon na makabuo at makalikha tayo ng purong ‘Pinoy na pagkakakilanlan. Subalit gaya nga ng sabi ng propesor namin kanina ay ultimo tayong mga Pilipino rin ay halo-halo na rin ang lahi o nalahian ng dugong banyaga. Sa aking palagay, isang salik din ng pagiging diverse  ng pagkakakilanlan nating mga Pilipino ay dahil madali nating tinanggap at iniangkop sa ating sistema at nakasanayan ‘yung mga inihandog sa atin ng mga dayuhan. Datapwat, pangarap ko na magkaroon ng sariling pagkakakilanlan tayong mga Pilipino o kung hindi naman ay dapat ipagbunyi natin ang pagiging halo-halo at iba-iba ng pagkakakilanlan natin.

Pilipino ka naman eh, sa puso’t isip at gawa, ayos na iyon para ipagmalaki mong Pinoy ka at nararapat ng dahilan ‘yun para mahalin ang Pilipinas. 

Mga Sanggunian: 

Contreras, A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPoint Slides]. Retrieved from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjYWRicGR5ZkdESGc/edit?usp=sharing

Contreras, A. (2011). POLTHEO Lecture Note: Identity Politics.[PowerPoint Slides]

Bourdain, A. (Narrator). (2010). No Reservations: Philippines [Online video]. United States: Zero Point Zero Production. Retrieved February 19, 2013, from http://www.youtube.com/watch?v=hFpkYvkKYjU;  http://www.youtube.com/watch?v=URXSsNEQZJM ; http://www.youtube.com/watch?v=M7rj5Ibp-CI

(n.d.). Retrieved February 26, 2013, from http://fc09.deviantart.net/fs30/f/2008/154/c/f/Yumyum____Halo_Halo_Plz_by_Wasudo.gif  (n.d.). Retrieved February 26, 2013, from http://www.emofaces.com/en/buddy-icons/p/philippines-flag-waving-buddy-icon-animated.gif

Retrieved February 26, 2013, from  http://smileys.on-my-web.com/repository/Winks/b-wink.gif

Retrieved February 26, 2013, from http://www.sherv.net/cm/emo/dancing/super-happy-dance-smiley-emoticon.gif

Hoy Pinoy Ako! (Third Critical Commentary: Indigenous Filipino Theories)

Naalala ko ‘yung kanta ni Bamboo na “Noypi”,sabi nga doon sa awiting iyon ay astig tayong mga Pilipino kasi kahit namahirap ang buhay sa atin ay nakukuha pa nating ngumiti ito ay dahil malakasang kalooban natin at saka may agimat nga tayo eh. Kakaiba ang lahing Pilipino!May mga paniniwala tayo, tradisyon, kultura at iba na tanging atin lamang. Saaking palagay, kung nasaan ibang bansa man tayo eh, malalaman na Pilipino kaeh. Tingnan mo ‘yung litrato sa baba, nakasulat diyaan ang mga katangiang pangPinoy lamang:

Mahaba pa ang listahang iyan, pero ‘yang limampung iyan ang masasabing pinaka nakatangian ng isang Pinoy.

Ayan,sa tuwing naririnig ko ang terminong katutubong Pilipino, agad kong naaalalayung patakarang Pilipino Muna ng dating pangulong si Carlos Garcia. Sapatakaran niya kasing ‘yun ay dapat sa lahat ng bagay ay Pilipino muna dapatang bigyang-daan tapos saka na ‘yung iba. Kunwari sa produkto, dapat tangkilin ang sariling atin at hindi dapat ito tingnan bilang mababang uri kung ikukumpara sa mga produktong galing ibang bansa. Naniniwala kasi ako namalalaman mo lang kung ano, paano, sino ang tunay na Pilipino kung mauunawaan mo ang katutubong nakagawain ng mga ninuno natin eh. Kapansin-pansin naman nasobrang baba ng tingin sa mga Pilipino dahil na rin sa impluwensiya ng mga nasaibang bansa eh. Hindi naging maganda ang paglalarawan ng mga taga-Kanlurantungkol sa ating bansa. Tingin ko dapat tanggalin talaga natin ‘yung mga konseptongbinuo ng mga taga-Kanluran at palitan natin ng sariling nating katha. Hindinaman sa kinokontra ko ‘yung mga Kanluraning konsepto, dapat ay may hangganan.Dapat ay lumikha tayo ng mga kathang sariling atin siyempre kapag atin ‘yun masmalapit sa kultura natin saka mas tugma ‘yun at mas maiintindihan natin ‘yunglipunan natin. Hindi dapat mababa o pangalawa ang mga Pilipino at hindi rintayo dapat nasa gilid gilid lamang. Mahalagang ma-deconstruct ang pag-iisip ng mga Pilipino. Naniniwala ako na angPilipinas ay dapat umiikot sa sariling atin at hindi dapat tayomagpaimpluwensiya sa ibang lahi. Mahalagang isabuhay natin ang mga katutubonggawain dahil ito ang sumasalamin sa pagiging Pilipino natin.

May mga teorya na nalikha para maunawaan nang husto ang kulturang Pilipino.Nagsimula lahat noong panahon ng nasyonalismo siyempre marapat lamang nasariling atin ang mga teoryang gagamitin. Isa na rito ang Sikolohiyang Pilipinoni Virgilio Enriquez na nagpapaliwanag naiba ang sa pag-uunawa ng mga katangiangPilipino ay iba-iba ang bersyon ng bawat isa lalo na kung ang taong iyon aywalang lubos na kaalaman ukol sa kaisipan at kaugaliang Pilipino. Pinag-aralanng teoryang ito ang mga katangiang: utang na loob, mamaya na, bahala na, ningascongon at iba pa. Maaaring negatibong ang dating ng mga ugaling ito sa ibangtao, pero kung titingnan mabuti, hindi naman talaga negatibo ang mga ito. Doonsa mamaya na, bahala na at ningas congon, itong mga ito ang naging armas ng mganinuno natin noong sinasakop sila ng mga Kastila. Hindi niya nais na maapi atmaabuso kaya naman nanlaban sila sa mga paraang hindi kailangan na magbuwis ngbuhay. Samantala ang pakikisama, hiya at utang na loob ay mga ugali ang mgalakas at magagandang ugali natin, marami pa pero iyan ang pinaka. Kailangan natin ang mga ugaling ito para mabuo at maging isa ang bansa natin. Ikalawa,ang Pilipinohiya naman ay isang pag-aaral at pagsusuri ng pagiging Pilipinogamit ang pamamaraan ng mga Pilipino. Binigyang-diin nito ang paggamit ng sarilingwika natin dahil ito ay mahalagang parte ng isang bansa. Sinasaan din ngteoryang ito na ayos lamang gumamit ng mga dayuhang teoryang para sa atingbansa pero dapat ang paggamit ng dayuhang teorya ay may hangganan at nararapatat tama sa konstektong ginagawa. Ikatlo, ang Pantayong Pananaw naman ni ZeusSalazar at nilalayon nitong teoryang ito na magkaroon ng isang talastasan saating bansa upang mapagkaisa ang mga Pilipino. Ang pagkakaroon ng pambansang diskurso at talastasan ay mas magkakaunawaan ang bawat Pilipino at mas mapapadali ang pagtupad ng mga pangarap at tungkulin ng mga Pilipino sapagkatmagiging isa na lang ang layunin ng bawat isa na lumikha ng sarilingbansa-isang Pilipinas na magkakaisa sa lahat ng tao. Ang mga teoryang nabanggit ay may hangaring na buuin ang nasyonalismo sa Pilipinas at pagbukludin ang mgaPilipino. Masasabing epektibo ang mga teoryang ito sa pagsusuri at pagaanalisang kasaysayan at kultura nating mga Pilipino. Mahalaga na magkaroon at bumo taong sariling pagkakakilanlan bilang mga Pilipino.

May gusto akong i-kwento. Noong hayskul ako, nagkaroon kami ng kaklase na galing probinsya, sa may bandang Bisayas ‘yun, bale may punto siya magsalita, marunongnaman siya magtagalog. Unang araw kasi ng pasukan ‘yun eh, eh ‘di puro pakilala,‘yung iba sa amin tag-lish pa mag-salita, tapos maarte pa (oo naiinis ako saganoon, maarte kasi naman pwede namang i-purong tagalog o ingles di ba? Taposmaarte pa ‘yung paraan ng pagsasalita, nakakainis kaya!), tapos noong siya nanagsabi pa siya ng “magandang araw...ako si...” purong tagalog, tapos maypunto, ‘yung mga kaklase ko kaniya-kaniyang hagalpakan, eh ako nagulat langbakit sila tumatawa nang ganoon ‘di ba? Masama na bang mag-tagalog? Hindi namanah! Nasa Pilipinas kaya tayo. Siyempre naawa ako ‘dun sa kaklase namin ‘yunhindi ko napigilan pagsalitaan ‘yung mga kaklase ko. Natatandaan ko pa sinabiko nu’n sa kanila “tumatawa kayo kasi nag-tagalog siya? May mali na ba sapag-tatagalog? Sabihin niyo nga? Dahil may punto siya magsalita? Walangnakakatawa ‘dun. Buti pa nga siya kayang ipagmalaki ‘yung sariling wika niyaeh. Eh kayo pag-iingles ingles pa kayo, hindi naman bagay. Ginagawa niyongbanyaga ‘yung sariling atin”. Alam ko naman na nagalit sila nung sinabi ko ‘yuneh, pero hindi din nila ako masisisi, dapat nga ako tumawa kasi naiingles sila,barok naman ‘di ba? Haha. Eh, may ano talaga ako sa mga taong hindi kayanggamitin ‘yung sariling wika natin eh. Kasi naman ika nga nila ang wikang hindinagagamit ay namamatay, kawawa naman tayo kapag nangyari ‘yun. Tapos, isa pa,eto naman sa kolehiyo siyempre DLSU eh, alam naman na ‘yung mga tao roon ehtalagang ingles ang pananalita tapos ‘yung iba tag-lish na maarte pa (pasensiyana sa mga natatamaan ko ah, opinyon ko eto eh, ay teka, blog ko ‘to eh, wala napalang pasensiya), naaalala hindi mawawala ang pagsasalita ko ng tagalog kahitsumasagot sa tanong o nag-uulat ako, kahit na magalit ‘yung propesor o hindimaintindihan ng mga kaklase ko. Nasa Pilipinas kaya tayo, dapat tagalog ano!Nagkaroon nga rin ng pagkakataon sa ulat na nagtanong ako kung “pwedemag-tagalog eh”, okay lang naman daw pero naisip ko ngayon, dapat ang itanongay “pwede kayang mag-ingles?” Mas tama ‘yun di ba?

‘Yung mga nakwento ko sa itaas, iilan lang iyan samga naging karanasan ko, marami pa ‘yan kaso hahaba na ‘to ng sobra. Kung sa wika pa nga lang natin eh nahihiya tayong gamitin at tila nagiging banyaga paito sa atin, ano na lang mangyayari sa atin hindi ba? Mahalin mo nga raw ang sariling iyo eh. Oo na, sige na masyado na tayong naimpluwensiyahan ng mgataga-Kanluran kaya nga kailangan natin balikan at baguhin ang mga iyon eh.Tandaan natin may halaga ang pagtawag natin ng Inang Bayan sa Pilipinas atpagiging Pilipino natin. Naalala ko noong hayskul ako nasabi sa amin ng aming guro na kung dati rati kung sino man ang hindi marunong magmahal sa sariling wika ay daig pa ang malansa at mabahong isda pero sa ngayon kung sino pa 'yung hindi nagmamahal sa sariling wika eh 'yun pa 'yung umaasenso at hindi nagmumukhang ignorante. Sa mga susunod na henerasyon, panigurado, itatanong nila kung “ano ang tunay na Pilipino?” Kaya upang makapagbigay nang kasagutang maipagmamalaki natin, may hamon sa atin na tanggapin at tangkilikin ‘yun tunay na atin.

“Pilipino ako, sapat ng dahilan ‘yan para mahalin ko ang Pilipinas”

-(Bob Ong)

Mga Sanggunian:

Biressi, A., & Nunn, H. (2004). Chapter 1,“Reality Debates”. In Reality TV: Realism and revelation. London:Wallflower Press.

Contreras, A. P. (2010). Building Communities andSimulating the Nation: Politics of Engaging the ‘Other” in the First Season ofSurvivor Philippines. Philippine Political Science Journal, 21(54),1-30.'
Contreras, A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPoint Slides]. Retrieved from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjYWRicGR5ZkdESGc/edit?usp=sharing

Contreras, A. P. (2008). Female Warriors in GMA TVFantasy Programs vis-à-vis the Fantasy Wars of GMA the President: Reflectionson Simulated Women Engaged in Simulated Violence. Ideya, 9(2).

Contreras, A. (2011). POLTHEO LectureNote: Identity Politics.[PowerPoint Slides]

Hedges, W. (1997). Using Deconstruction to astonishyour friends and confound your enemies. In Two Easy steps.

Ruddick, A. (2001). Introduction, “Science Wars andCultural Studies and Chapter 5, “Cultural Studies and Audience Research”. In UnderstandingAudiences: Theory and Method. London: Sage Publications.

Ward, G. (2009). Chapter 5, “The Deconstruction ofMeaning”. In Postmodernism.

(n.d.).Retrieved 25 February 2013 from http://tatakblogong.files.wordpress.com/2010/02/tumblr_kwbi0oqwwo1qa7bd3o1_500.jpg

(n.d.).Retrieved 25 February 2013 from http://fc02.deviantart.net/fs70/f/2011/133/a/8/a_splash_of_filipino_by_j2ns-d3g88g7.jpg

Sige Nga! Sakupin Mo Na!

Ano kanino ka susuko, tatalima o papasakop? O lalaban ka?

May aaminin ako, sobrang kakaiba itong araw na ito. Bakit kamo? Kasi hindi gaanong nag-leksyon ang propesor namin. Ang tatalakayin naman sa araw na ito ay ukol sa Post-Colonialism at ang teoryang kaakibat nito. Pero dahil nga simula nang nag-POLTHEO at QUALPOL kami naituro na rin ito sa amin ng aming propesor sa kasalukuyan. Ayaw na rin naman niyang ulit-ulitin kasi parang sirang plaka na raw siya kapag inulit niya ulit. Ang ginagawa na lamang niya ay nagsabi siya sa klase kung ano nga ba ‘yung mga konseptong medyo malabo pa sa amin. May ilan din namang nagtanong. Gusto ko hatiin sa iba’t ibang bahagi ang blog na ito: sa una ay nais kong bigyang balik-tanaw ‘yung mga naalala ko ukol sa post-colonialism tapos ang huling bahagi naman ay ang nakuha ko mula sa isang series na pinalabas sa klase.

Ang Pilipinas ay sinakop ng iba’t ibang bansa tulad ng Espansya, Amerika, at Hapon; iba-iba rin ang tagal nila sa pananakop sa ating bansa. Siyempre sa pag-sakop nila sa ating bansa, nabahiran na rin nila ‘yung tunay o authentic na pagkakakilanlan ng lahing Pilipino. Ika nga nila ang Pilipinas daw ay diverse at nakakaranas ng clash of multiple identities gawa na rin ng impluwensiya ng mga sumakop sa atin. Nais ko nang ipasok ang konsepto ng post-colonialism. Ito ay isang teoryang tumatalakay sa mga literatura na naisulat noon o magpasa-hanggang ngayon sa mga bansang nasakop nang ibang bansa o ‘di kaya ay mag literature na naisulat ng mga bansang sumakop na tumatalakay ukol sa pananakop o sa mga nasakop. Ang mga kadalasang bagay na sinasagot ng post-colonialism ay ukol sa epekto ng bansang nanakop sa sinakop nito; binibigyang-pansin nito ang isyu ng racism, exploitation, oppression at iba pa; pinag-aaralan din nito ang naging posison ng mga taong nasakop; at naghahandog din ito ng ­counter-narrative laban sa imperial narratives. Isa pang konseptong tinatalakay ng post-colonialism ay ang decolonization siyempre hindi namang habang buhay na hahayaan natin na papasakop tayo sa kanila hindi ba? Oo nga wala sila nang pisikal sa ating bansa upang manakop pero habang mas sinasamba o yinayakap natin ‘yung mga ibinigay nila sa atin sakop pa rin nila tayo. Ang decolonization ay may dalawang  antas: ang unang antas ay tumutukoy sa pulitikal at ekonomiya ng bansang nanakop at kung paano gagawin ang ganitong uri ng pulitika bilang isang makabansa; at ang ikalawang antas ay tumutukoy sa ontolohiya at epistemolohiyang kalagyan ng bansang nasakop na matatagpuan mismo sa paglalaban at pagpupunyagi para sa identity politics. Sa ikalawang antas na ito ay makikita ang dalawang proyekto ang project of recovery (mabawa ang pagkakakilanlan na pre-colonial at ang project of reconstruction (paglikha ng pagkakakilanlang post-colonial). Ang mga teoristang kilala sa konseptong post-colonialism ay sina Franz Fanon na tumalakay ukol sa paghahanap ng pagkakakilanlan, pakikipaglaban o punyagi laban sa pananakop at ang proseso ng decolonization; si Edward Said naman ang nagpakilala sa konsepto ng orientalism at otherness at ang argumento niya ay ang orient ay pinakilala bilang kabaligtaran ng Kanluran o occident. Maliban pa rito may tatlo pang konseptio ang post-colonial theory ang hybridity, ethnicity at location.

Ayan, nakapag-balik tanaw na ako sa mga naaalala ko ukol sa post-colonialism. Kanina sa klase ay 

pinanood namin ang No Reservations ni Anthony Bourdain. Sa seryeng ito, ang Pilipinas ang itinampok. Unang kalahati pa lamang ang pinanood namin at itutuloy namin ang panonood sa susunod na pagkikita. Bale pinakita sa serye ang iba’t ibang lugar sa Pilipinas at mga pagkain. Una ay sa Ongpin, kumain sila doon ng streetfoods tapos sa may Dampa. Ikalawa naman ay sa Pampanga, kumain sila sa may karinderia tapos sa isang restawran. Grabe, nakakagutom kaya habang pinapanood namin ‘yun. Doon ko naisip na sobrang yaman ng mga Pilipino pagdating sa kaalaman sa pagluluto. Lahat yata nang pwedeng lutuin ay kayang gawing isang masarap na putahe nang mga Pinoy eh! Sarap na sarap nga ang kanong namumuno sa programa eh. Ang pumukaw ng aking pansin ay ‘yung sinabi na sa Pilipinas, mas nanaisin na makilala muna kung taga saang probinsya o rehiyon ka bago mo sasabihing Pilipino ka; kunwari Ilokano ka muna o di kaya Bikolano, uso nga talaga ang konsepto ng rehiyonalismo dito sa Pilipinas. Pero sana huwag nawa’y ito ang maging mitsa upang magkahiwa-hiwalay ang ating bansa. Sana kahit na bantog ang ganitong kaugalian sa ating bansa, sana makatulong ito upang mas makilala at mapagtibay natin ang tunay at awtentik na identidad o pagkakakilanlan ng lahing Pilipino.

Mga Sanggunian: 

Contreras, A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPoint Slides]. Retrieved from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjYWRicGR5ZkdESGc/edit?usp=sharing

Contreras, A. (2011). POLTHEO Lecture Note: Identity Politics.[PowerPoint Slides]

Bourdain, A. (Narrator). (2010). No Reservations: Philippines [Online video]. United States: Zero Point Zero Production. Retrieved February 19, 2013, from http://www.youtube.com/watch?v=zpMsD0ACdeo; http://www.youtube.com/watch?v=RXKPdhhNI9A; http://www.youtube.com/watch?v=hFpkYvkKYjU

(n.d.). Retrieved February 19, 2013, from http://25.media.tumblr.com/tumblr_m6pi17lJP51rqfhi2o1_250.gif

(n.d.). Retrieved February 19, 2013, from https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_-ZQumv1cn_pb5hIfMRCxbpquXdTmUl2m5jrnCkjNUSKHDS6UOxJlRe3Jco2MnNFWLyF3GQbs9XlxQfpi36rZzXxTgjMhTvXsNlSUUM81qiDwFCAJRopHMv7N-xlt1d4btJsLow8d4eU/s1600/ALTERITY.jpg

Ano ang tunay at orihinal? (Second Critical Commentary:Post-Colonialism)

Gaya-gaya puto maya paglaki buwaya!

Usokasing sabihin ‘yan ng mga bata tuwing may nakikita sila na may gumagaya sakanila kunwari kaparehas ng gamit o ‘di kaya ginagaya ‘yung ginagawa nila.Siyempre mga bata eh, gusto nila sila lang ‘yung may ganoon para sikat. Perokapag tumatanda, mas tanggap na yata na mayroong gumagaya sa iyo; ika nga imitation is the best form of flattery.Ayos lang na manggaya ka pero huwag naman ‘yung sobra na umaabot na sa puntongnakakalimutan mo na ‘yung tunay mong pagkakakilanlan at napapalitan na iyon. Bakitko nga ba inumpisahan ng ganito ang blogentry ko? Hm, eh kasi tingin ko mas mabilis ko itong maikakabit sa paksangtatalakayin ko at bibigyan ko ng komentaryo: ang post-colonialism.

Ang post-colonialism. Ano ang ibig sabihinng post sa post-colonialism? Ang postay isang unlapi na ang ibig sabihin ay pagkatapos. Ang colonialism o koloniyalismo ay ang karugtong ng kakayahan ng mganasyon na manakaop ng mga nasyong lampas sa teritoryo nito o di kaya aypopulasyon na nadodomina ng ibang populasyon. May dalawang uri ng kolonyalismo:ang pisikial na pananakop ng teritoryo at ang pananakop ng utak ng mga taongnaroroon pati na ang kultura nila. Ang kolonyalismo ay hindi natatapos kapagnatapos na agad ang pananakop at ang paglaban ay nagsisimula kadalasan bagomatapos ang pananakop. Ang postkolonyalismo ay isang teoryang tumatalakay sa mga literatura na naisulatnoon o magpasa-hanggang ngayon sa mga bansang nasakop nang ibang bansa o ‘dikaya ay mag literature na naisulat ng mga bansang sumakop na tumatalakay ukolsa pananakop o sa mga nasakop. Ang mga kadalasang bagay na sinasagot ng post-colonialism ay ukol sa epekto ng bansang nanakopsa sinakop nito; binibigyang-pansin nito ang isyu ng racism, exploitation, oppression at iba pa; pinag-aaralan din nito angnaging posison ng mga taong nasakop; at naghahandog din ito ng counter-narrative laban sa imperial narratives. Isa pang konseptong tinatalakay ng post-colonialism ay ang decolonization.

Ang mga teorista sa post-colonialismay ang mga sumusunod. Si Edward Said na inilipat ang mga diskursong kolonyalmula sa first-world academy papunta sa literary and cultural theory.Siya ang nagpasimula ng salitang Orientalism na tumatalakay sa Orientat Occident. Sinabi ni Said na ang mga taga-Kanluran ay may mga malingpagkuro-kuro sa mga hindi taga-Kanluran; mas pinaniniwalaan din nga mga taga-Kanluranang mga kuro-kurong ito dahil pakiramdam nila mas angat sila sa mga hinditaga-Kanluran. Lahat ng hindi katangian ng taga-Kanluran ay agad sa mga hinditaga-Kanluran. Kaya tuloy yung mga taga-Silangan ay madalas ikaakibat sa exoticismo di kaya naman lugar na matatagpuan ang maraming cannibals, harem, ninjas,geishas at kung ano ano pa. SiGayatri Chakravorty Spivak na nagpakilala ng mga salitang Essentialismat Strategic Essentialism. Si Homi Bhabha na naniniwala na ang post-colonialna mundo dapat gawing maigting sa mga espasyo ng paghahalo; mga espasyo kungsaan ang katotoohanan at orihinalidad ay inisasantabi dahil sa kalabuan.Naniniwala rin siya na ang hybridity ay isang bagay na humahamon nanghusto sa kolonyalismo. Si Franzt Fanon naman ay mas nakilala dahil sa mgaagresibong teorya niya. Naniniwala siya na ang hindi paggamit ng dahas kahit nanapatunayan ito nina Mahatma Gandhi at Martin Luther King ay hindi ito sapat;ang mga mananakop nga ay gumamait ng dahas eh kaya patas lang na gumamit din ngdahas sa paglaban. Sinabi rin ni Fanon na ‘yung mga nasakop ay dapat magkaroonng isang rebolusyon mula sa loob (revolution from within). Oo ngamagiging malaya ‘yung mga nasakop kapag umalis ‘yung mga nanakop pero masmagiging malaya sila kapag mismo sa sarili nila ay nagkaroon ng rebolusyon nangpagbabago.

Ang Pilipinas ay nasakop ng iba’t ibang lahi. Matagal talaga tayong nasakop sa mga Espanyol pa lang eh, halos tatlong daang taon na agad, idagdag mo pa ‘yung mgaAmerikano tapos mga Hapones. Siyempre sa pananakop nila sa atin, paniguradonamang naimpluwensiyahan nila tayo ng sobra sobra eh, mapapansin naman iyon sakultura’t tradisyon natin eh. Minsan nga napapaisip ako na sana hindi na langtayo nasakop kasi dahil sa pananakop hindi nagawa ng mga kanunu-nunuan natin namakalikha ng tunay na pagkakakilanlan ng mga Pilipino. Ano nga ba ang benepisyona nakuha natin mula sa pananakop nila? Mas naging moderno at sibilisado anglipunan natin. Subalit kasabay din nito ay ang pagtalima at pagsunod saekonomiyang bahagi ng mundo at nawalan na tayo ng pagkakataon na malaman kungano ang tunay na Pilipino at kung gaano tayo natatangi sa ibang mga kultura.Kung naging tulad lang sana tayo ng toro eh di sana alam na natin kung ano angtunay na Pilipino.

Hindina ganoong kalakas ang mga taga-Kanluran. Dahil sa ngayon, mas lumalakas na angpwersa nga mga taga-Silangan hindi ba?

Gayunpaman,ano nga ba ang tunay at original na Pilipino? Tingin ko ang tunay na Pilipino ay produkto ng halo-halong kultura. Pero, ‘yung mga tao kayang nakalikha ng mgapagkakakilanlan nila noon, ano kaya sila saka nasaan na kaya sila? Angpinakamalapit na lang siguro ay ‘yungmga tribu o lipi na talaga namang hindi mo gaano makikitaan ng moderniso at post-colonialism; marahil sila ngaang mga tunay at orihinal na Pilipino. Hanggangngayon naman eh nasasakop pa rin naman tayo eh. Sa sobrang lakas ngimpluwensiya ng mga taga-Kanluran, nahihirapan na yata tayong tanggalin sa sistemanatin. Sa ngayon, nasa proseso pa rin na pamimili sa mga naging impluwensiya ngmga taga-Kanluran o ng mga nanakop, na maaari nilang magamit na hindi magigingdahilan ng pagkawala ng pagkakakilanlan nila. Masyado na rin kasing maramingnawala eh. Paano ko pa mas mapapalinaw? Ah, ‘yung sa pag-aalis ng mgaimpluwensiya ng mga nanakop? Parang break-up lang ‘yan tapos ‘yung post-colonialism ‘yung moving on stage. Oh eh hindi ba doon mohahanapin ‘yung sarili mo kasi may bahagi sa pagkatao mo na nawala

Naniniwala ako na isang pamamaraan pala mapanatili ang pagkakakilalan ng isang tao ay ang pagpapanatili ng wika o lenggwahe. Tingin ko kasi ang wika ay isa sa mgapangunahing marka ng ating kultura. Sa ating bansa, Ingles at Filipino angpangunahing wika. Maswerte na nga siguro tayo dahil ‘yung mga katutubong wikanatin ay hindi natanggal at naialis ng mga nanakop sa atin. Gayuman, Ingles parin ang ginagamit sa pagtuturo sa mga paaralan. Pero kasi dapat talaga Filipinoang gamiting wika eh, kunwari walang salitang Ingles na tutugma sa Filipino,marahil ayos lang na gumawa ng bagong salita.

Filipino Pride!!! Para maging patas namanako sa ating magulong mundo ng mga Pilipino, naniniwala ako na ang tunay naPilipino ay isang tao na nagtatrabaho para sa ikakabuti ng kanyang bansa, ngibang tao at ng kanyang sarili at ‘yung nagmamahal sa sarili niyang bansa. Dapatdin huwag nating isipin na mababa ang lahing Pilipino. Walang angat at walangmababa. Pantay pantay lang tayo. Sa pag-iisip lang kasi ‘yan.

Bakit ba kasi marami ang gustong lupigin ang mundo eh? Sana sa paglupig at pagsakop na iyon ay mas nakikilala ‘yung tunay na identidad o pagkakakilanlan natin eh.

Mga Sanggunian:

Contreras, A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPointSlides]. Retrieved from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjYWRicGR5ZkdESGc/edit?usp=sharing

Contreras, A. (2011). POLTHEO: Lecture Notes.[PowerPointSlides]

Costa, G. (2010, January 31). Postcolonialism Theory.Upload& Share PowerPoint presentations and documents. Retrieved February 22, 2013, fromhttp://www.slideshare.net/gemcosta/postcolonialism-theory

Duncan, Dawn.“Introduction to Postcolonial Theory” (Hand-out)

Lye, J. (1997). Department of English Languages andLiterature - Courses.Brock University. Retrieved February 22, 2013, from http://www.brocku.ca/english/courses/4F70/postcol.php

PostcolonialTheory (PDF File)

(2012). Retrieved February22, 2013 from http://24.media.tumblr.com/tumblr_m8yg60rzkQ1r3fmpzo1_r1_250.gif

Huling Hirit. Huling Tikim.

Ito na ang huling araw para sa pag-uulat. At ang dalawang natirang grupo ay mag-uulat ukol sa Frankfurt School at Birmingham School. Sa blog entry na ito, ikekwento ko ang nagging talakayan namin ngayong araw.

Para sa Frankfurt School, ang pinag-usapan ay ang argumentong ang kultura ay isang sagabal o impedimento. At ang kultura ay nagiging sikat o popular lamang dahil nako-commodify ito. Sinasabi na ang popular culture ay hindi na awtentik dahil nga na-commercialize na. Ang tunay o awtentik na kultura ay ‘yung madalas nasa teatro at museo dahil hindi naman ito nako-commercialize agad; pili lang din naman kasi ang mga manonood dito.

Para naman sa Birmingham School, ang pinag-usapan namin ay ang school of thought na ito ang unang lumikha ng terminong cultural studeis. Sa creative presentation ng grupo ay ipinalabas nila ang isang video mula sa Cinderella kung saan may mga hayp tulad ng ibon na kumakanta tulad ni Cinderella. Sinabi ng grupo na mula doon sa scene na ‘yun parang pinaalis ni Cinderella ‘yung ibon na kumakanta tila ba pinapakita na ang tao lang ay mga kakayahan na gawin ang pagkanta tapos ang mga hayop ay dapat likhain lamang ‘yung natural na tunog o himig na niyayari nila.

Sa kabuuan, mula sa lahat ng mga pag-uulat na naganap, ang mga teorya ay maaaaring gamitin sa pag-susuri ng mga bagay-bagay. 

Kalinangang Kanluranin (First Critical Commentary:Critical Western Theories)

May mga bagay dito sa ating lipunan na tinuturingnatin bilang given na at hindi nanatin inaalam kung paano ba ito lumitaw. Hinahayaan na lang natin itongmamalagi sa lipunan natin at ginagawang kasanayan.

Sa tuwing naririnig ko ang parilalang Critical Western Theories, agad napumapasok sa aking isipan ang ang mga teorya ng mga great dead white men. O di kaya naman, naiisip ko itong ikabit samakatwirang pamamaraan ng pag-iisip (logicaland rational way of thinking). Sa palagay ko ang lohika atpagkamay-katwiran ang pangunahing pamamaraan ng pag-iisip ng mga iskolar ng Western thoughts. Kung maaari kongbalikan ang mga pinag-aralan namin noon, natatandaan kong ang age of enlightenment ang nagdala ng positivism kung kaya’t ang agham angnagging dominante kaysa kalikasan. Ang tao na ang sentro at hindi ang Diyos.Simula noon, ang agham ay nagging ideolohiya na, naging kumpol na ito ng mgapaniniwala at halaga na lumikha ng kultura kung saan ang dahilan ay angatkumpara sa pananampalataya (reason overfaith). Katulad ng sinabi ni Marx na“ideology created false consciousnesswithin the working class... religion is the opium of the masses.” Hindikasi lahat ng ideolohiya ay sumasalamin sa paniniwala o ipinaglalaban ng mgasumasapi sa ideolohiyang ito. Sinabi ito ni Marx dahil nakita niya noongpanahon niya na ang mga tao ay kumikilos lamang base sa ideolohiya niila natila ba nagiging puppet o robot sila ng mga ideolohiyang ito;hinayaan nila bulagin sila ng paniniwala nila sa mga ideolohiyang ito.Maihahalintulad ito sa isang cameraobscura kung saan may gawi o inklinasyon na makita mo ang mga bagay saibang angulo o perspektibo o ihiwid o papangitin ang realidad. Isa pangargumento ni Marx ay ang pagdating ng oras kung saan ang proletariat class ay mag-aaklas laban sa bourgeoisie. Lilitaw na ngayon dito ang kapitalismo. Naisip kasinoon ng mga proletariat na angkapitalismo ay hindi kayang labanan at dapat tanggapin na lang pero nagkamalisila sa pag-aakalang ito. Dito, sa pagkakaroon ng socialist revolution ng proletariatclass laban sa bourgeoisie aymakikita na ang ideolohiya ay isang pangunahing salik ng pagbabago. Tunay ngana ang ideolohiya ay mga kakayahang baguhin at itaguyod ang mga paniniwala atpagpapahalaga natin. Kaakibat ng ideolohiya ay ang kultura dahil ang kultura aymay papel sa pagbuo sa ideolohiya ay siyempre nakakaimpluwensiya ito eh. Sapagpatuloy ko sa blog entry na ito,sa pagtingin kung paano gumagana ang mga ideolohiya, kapansin-pasin angpagpapalit ng papel ng ideolohiya sa bawat panahon. Sa paglipas ng panahon aynailaladlad ang iba pang katangian ng mga ideolohiyang ito. Katulad na lamangng sa argumento ng Classical Marxismna ang ideolohiya ang lumilikha ng pangkasalukuyang economic at political set-ups at ito ay nalilikha lamang sa high culture pero noong era ng late-capitalism ang ideolohiya ay hindi na gaanong malinaw at masnililika na sa popular culture. Sapagbabagong ito, naisip ko na sa ebolusyon ng ideolohiya ay tatlong daan atanim na pu’t na antas. Siyempre sa tingin ko naman may mahalagang dahilan kungbakit ganito na lamang ang pagbabago ng ideolohiya di ba? Isa na rito marahilay ang pagsagot at pagresponde sa pangangailangan ng mga panahon.

Sila Gramsci,Lukacs at ang Frankfurt School naman ay ilan sa mga iskolar ng Western Marxism. Ang pinakapunto ngargumento nila ay ang ideolohiya ng classdomination sa kultura at pati na rin ang mismong industriya ng kultura. Si Gramsci ay gumamit ng hegemonic culture sa pagtutukoy ngpahintulot ng mga naaapi o di kaya naman ay maglikga ng common sense na siyang magagamit upang pa-kontrol ang pag-iisip atutak ng mga tao. Si Lukacs naman ay tumukoy sa pagmamanipula ng kamalayan ngklase (class consciousness). Ang Frankfurt School naman ang tumukoy naang dominasyon ay nakikita bilang reificationo pagtingin o pagtrato ng isang tao o kung ano pa man bilang bagay. Dinagdag pang Frankfurt School na ang industriya ng kultura ay kung saan angkultura ay nako-commodify sa kungpaanong paraan ito nagagawa at nalilikha ng mediaat entertainment nanakakapag-manipula ng kamalayan ng mga tao. Bilang halimbawa, ang fashion o pananamit. Kapansin pansin naman napare-pareho lang ang nauusong mga anyo ng damit sa buong mundo eh. O di kayanaman ang mga gadget tulad ng cellphone, laptop, desktop, tablet at iba pa. Bakit nga ba ganoon na magkakatuladlamang ang mga ito? At ang pinagkaiba lamang nito ay ang mga tatak. Nang dahilsa media pinapakita nila sa publikona ang mga gamit o bagay na ito ay magaganda kaya dapat tangkilikin. Ang mgaindustriya ng damit o kagamitan ay nililikha upang ipakita na kapag hindi motinangkilik ang mga producto ay deviantka. Katulad na lang sa unibersidad na pinapasukan ko araw-araw, ‘yung mga taodoon ay halos magkakatulad ng mga sinusuot na: loose tops, hanging tops, cropped tops, skinny jeans, dresses, skirtsat iba pa. Sa sapatos naman uso ngayon ang espadrille,doll shoes, heels, top siders at iba pa. Siyempre dahil nga na-advertise ang mga ito ng media halos lahat ng tatak o brands ay may mga parehong porma atanyo. Bilang karagdagan, ‘yung mga bag tulad ng Hermes, Tory Burch, Long Champ o Louis Vuitton na sadyang mahal talaga na para sa mga mayayamanlamang pero kasi sa telebisyon tila napapakita sa madla na hindi lang ito parasa mga mayayaman para ito sa lahat (kaya nga marami na ring pekeng ganito eh). Taposisa pa ay ‘yung industriya ng pampaganda- Belo, Beverly Hills 6750,Calayan,sino pa ba? Iyan lang naman ang tanyag sa atin kasi sila lang naman angnaipapakilala ng media. Lahat ngprodukto at serbisyong pampaganda mayroon sila, tanungin mo sila at may iaaloksila. Para bang ang mensahe nila sa nakakarami na ang pagiging maputi at mapayatay normal lamang at kapag maitim ka tapos mataba ka pa, pagtatawanan ka nglipunan. Kaya nga marami sa publiko ang humahanga sa mga artista kasi para pang‘yung mga artista ang perpekto (kahit hindi naman). Dahil din kasi ang media ang nagbigay daan upang i-heighten ‘yung kagustuhan nilangmagsalaysay. Ito ay ilang halimbawalamang kung paano nakakalikha ng kultura ang media pati na rin ang entertainmentindustry. At ang kultura at nagiging produkto na maaari nilang tangkilikin.Kaakibat natin, marahil tamang sumang-ayon sa argument nina Marcuse at Adorno ng Frankfurt Schoolna tunay ngang may pagmamanipula sa ideolohiya at kultura, na humuhubog sakaisipan ng mga tao at ang nagdadala sa kultura na maging sikat o popular kung kaya’t naging makapangyarihanitong ideolohiya ng dominasyon.

Sa kabilang banda naman, si Benjamin at ang huling henerasyon ng Frankfurt School ay dinagdag na kung ang popular noon ay nadodomina ng mga industriyang pangkultura at ngmga mayayaman lang, sa ngayon ang popularculture ay mayroong kakayahan at epekto magpalaya. Ang maaaring halimbawadito ay ang pagkakaroon ng conyo, bekimon at jejemon na pananalita. Dahil sa kakaibang uri ng pananalita olenggwahe ay nagiging malaya sila sa saloobin nila. Ang kulturang na-kontrol onamanipula ng media ay nagigingbagong lugar na para sa bagong kultura na nalilikha. Katulad nga ng sinabi niMarx na ang ideolohiya ay mag kakayahang baliktarin o sirain ang realidad. Salumang paniniwala ng Marxism angkultura ay nako-kontrol lamang ng dominanteng klase kaya ang kultura aysinasang-ayunan. Pero noon nga latecapitalism, ang kultura ay nagsilbi ng lugar upang luamaban. Kaya kung may hegemony¸paniguradong mayroong counter hegemony. May napanood akongpelikula na ukol sa pagpapababa ng diktatura sa may Serbia siyempre ang hegemony roonay ‘yung namumunong diktador tapos ang counterhegemony naman ay ‘yung mga estudyante (nabanggit ko na ‘yung buong kwentonito sa nakaraang blog entry ko). Angginawa ng mga estudyante ay nagkaroon sila ng mga rock concert na talagang ipinagbabawal ng gobyerno; pero sa hulinanaig ang counter hegemony. Dahil dito,nakikita natin na ang pangunahing layunin ng pintas ng ideolohiya ay para ma-deconstruct ang hegemony at dominance sapang-araw-araw na buhay. Sa Pilipinas, isang paraan upang ma-deconstruct ang dominante at tipikal naPilipinong pelikula o palabas sa telebisyon ay kapansin pansin na hindi nalahat ng palabas ay mayroong masayang pagtatapos o ‘di kaya naman kaunti nalamang ang mga palabas na madrama. Ang mga halimbawa nito ay ang Metanioa RPG,I Love You Pare, Princess Urduja, Saving Sally, Praybeyt Benjamin. Masasabingang Pilipinas ay tunay nga naimpluwensiya nang sobra ng mga taga-Kanluran atdapat itong i-deconstruct sa kungpaano ba talaga mag-isip ang mga Pilipino. Bilang karadagan, sa late capitalism din mas kumonti ang mgapampublikong ideolohiyang ukol sa relihiyon at mas dumami ang ideolohiyang pang-popular culture. Kung ang argumento ng mga naunang iskolar ng Marxism ay laban sa simbahan at religion,ideolohikal na isyu ukol sa dominasyon at highculture at ang argumento ng mga bagong iskolar ng Marxism ay ukol sa popularculture sa buhay ng mga tao. Tapos ang huling henerasyon ng Frankfurt School, Benjamin at pati narin ang mga huling nag-aaral ng culturalstudies, ang popular culture ay nagiging lugar na nag paglaban at pag-iisiip.Masasabing ang mga naging salik sa ebolusyon ng mga teoryang ay dahil nga sa pangangailangan ng panahongiyon at ang ideolohiya ay tumulong sa paghubog ng henerasyon, kamalayan nyklase at ang pagbabago ng papel at ugali ng mga tao.

Ang iba pang teoryang naitalakay ay ang gender-based theories na kinabibilanganng feminism, queer theory atpost-feminism. Lahat ng ito ay ukolsa kasarian at pinagtitibay ang karapatan ng bawat kasariang pinaglalaban nito.Nais kong pag-usapan ang feminism dahilmas malapit sa akin ito. Bilang isang babae, sinisiguro kong ipinaglalaban koang karapatan ko at hindi ako papayag na apihin na lang ng iba. Dapat nga masmaging malakas, makapangyarihan at magsalita na ang mga kababaihan dahil ilangdekada na rin naging tahimik at nasa ibaba ang mga babae. At dahil nga sakatahimikan ng mga kababaihan ay mas naging makaama ang iba’t ibang lipunan sabuong mundo. Sa palagay ko ay naging biktima rin ako dahil nga ang lipunannatin ay nakabase sa ideyang pangkasarian. Sa tuwing mag-aaral ako at gagawa ngmga ulat, natural at normal na sa akin na tingnan ang mga konsepto at aralin salohikal at makatwirang pamamaraan. Pero naisip ko na ang lohikal at makatwriangparaan ng pag-iisip ay isa sa mga naibigay ng ideya ng mga taga-Kanluranglalaki. Siyempre, nasusuri ko ang mga bagay bagay sa kapareha ng paraan nilahindi ba? Dahil dito ang nagagamit kong gabay sa pagsusuri at pagunawa ay angnaratibo ng mga lalaki. Kaya tuloy ‘yung mga dapat ipakita o ipalitaw aypatulog na natatago; nahahawakan lang ang pang-ibabaw. Sa katunayan, pakiramdamkong pinalaki akong walang kalamayan sa ideya o konsepto na pangkababaihan.Kaya naniniwala ako sa herstory hindilang dapat history; mahalaga rin ang feminist cultural studies kasinababalanse ang pagtingin sa mga bagay-bagay. Dahil nga babae ako, nahuhusgahandin ako ng lipunan, kaya ang mga teorya, naratibong pangkababaihan ay dapatnakabaon na sa kung paano ako mag-isip at kumilos. Naisip ko rin na ang mgababae ay kadalasan nama-marginalizedahil din hinahayaan nilang gawin ito sa kanila; kaya kung ayaw talaga nilangma-marginalize dapat lumalaban dinsila.

Sa bahagingito ng mga aralin, nakita ko ang papel ng kultura sa ekononiya pati na rin sapagpili ng kasarian. Sa normal at hindi karaniwang kugar ng pag-aaral nakikitanatin ang kultura. Sa iba’t ibang kulturang ito, nakikita kung saan na tayodinala ng pulitika.

Sanggunian:

Birch,D., Schirato, T., & Srivastava, S. (2001). Asia: Cultural Politics inthe Global Age (Chapters 1, 2, 3). New York: Palgrave.

Contreras,A. (2013). CULPOLI: Lecture Note.[PowerPoint Slides]. Retrieved from https://docs.google.com/file/d/0B1SygfYrMeNjS2lyNHJ2RFhjS2c/edit?usp=sharing.

CULPOLIA51 Group Reports [PowerPoint Slides]

Surber,J. (1998). Culture and Critique: An Introduction to the CriticalDiscourses of Cultural

Studies (Introduction;Chapter 8). Boulder, Colorado: Westview Press.

Ward,G. (2009). Postmodernism (Chapters 1, 4, 6, 7, 8). London: HodderHeadline.

(n.d.). Retrieved February 15, 2013, from http://www.burtonreport.com/images/GateTheory432GIF.gif

Ikalawang Hirit. Ikalawang Tikim.

Ito ang ikalawang araw ng pag-uulat ng mga grupo, depende sa  paksa na sasabihin n gaming propesor. Para sa ngayong araw, ang tinalakay ng dalawang grupo ay tungkol sa ­Gender-Based Theories at Gramscian o Western Marxism.

Ang pinag-usapan sa Gender-Based Theories Gender-Based Theories ay Feminism, Post-Feminism at Queer Theory. Lahat ng teoryang ito ay umiikot ukol sa kasarian. Nakakatuwang isipin na nagawa ng mga tao na gumawa ng mga teoryang aangkop para sa kasarian at ang mga teoryang pang-kasarian na ito ay malaki ang naitutulong upang mas matanggap ng lipunan ang kasarian ng bawat mamamayan. Ang feminism ay isang teoryang umiikot sa pagpapalaya ng mga kababaihan mula sa mga tradisyunal at nakagisnang pag-uugali. Alam natin na ang lipunan lalo na ditto sa Pilipinas ay makaama o patriarchal. Lagi na lang ang mga kalalakihan ang mas mataas, mas malakas at mas dominante. Tapos naman ang kababaihan naman ay ang mahihina at taga-sunod. Kaya dahil dito, nabuo ang peminismo. Ang lalaki’t babae ay dapat pantay-pantay; kung ano ang karapatan ng mga lalaki ay ganoon din sa babae. Tapos sa panahon ngayon, kaya na ng mga babae ang ginagawa ng mga lalaki. Sa paglipas ng panahon, ang mga nakagisnang bagay at mga tradisyon ay unti-unting nababago. Nagiging makapangyarihan na rin ang mga babae sa ngayon. Samantala ang queer theory naman ay ang teoryang ukol sa mga kasarian maliban sa lalaki’t babae. Dahil sa teoryang ito, mas dumami pa ang listahan ng mga kasarian, kasama na rito ang mga gays, lesbians, transexuals, bisexuals, etc.

Sa Western Marxism naman ang naging pokus ay ukol sa commodification. Sa panahon ngayon, lahat ng lang bagay kahit pa tao ay nako-commodify na. Hindi lang bagay ang nao-objectify. Ang halimbawang ibinigay ng grupo ay ang pag-o-objectify ng mga unibersidad o paaralan sa mga mag-aaral o estudyante para mas marami pa ang pumasok sa paaralang iyon.

Naisip ko mula sa talakayang naganap, una ay, maganda talagang magkaroon ng mga teorya ukol sa mga kasarian dahil mas nabibigyang-diin ang mga karapatan ng mga tao. At isa pa, hindi naman kasi magiging tradisyunal sa panghambang buhay eh, siyempre may magbabago’t magbabago talaga. Kung iba man ang kasarian nila, i-respeto natin sila kasi pinili nila ‘yun eh. Hindi tamang lalaitin natin sila eh. Doon naman sa pag-ko-commodify, hindi na nga natin maiiwasan iyon. Syempre sa pag-o-objectify at commodify kumikita at nagkakapangalan ang mga iba’t ibang enterprise eh. Marahil, ang maaaring gawin ay ‘wag nating hayaang ma-objectify at ma-commodify nang lagi at sa masamang paraan o may masamang kalalabasan. 

Unang Hirit. Unang Tikim.

Itong araw na ito ang pinaka-iniintay namin; ito kasi ‘yung araw na magre-report kami. Bale kasi nag­-grupo kami sa klase, pitong miyembro bawat grupo at may anim na grupo. Sinabihan kami ng propesor namin kung ano ‘yung dapat naming ihanda; tapos ‘yun nga yung sa Western Theoretical Traditions na kinabibilangan ng Marxism, Frankfurt School, Birmingham School, Gender-based theories, French Theorists at Postmodernism. Hindi magiging sunud-sunod ‘yung pagtalakay sa mga nabanggit; bale random kaming tatawagin; random  na kung sino ‘yung mag-uulat at random  din yung tatalakayin. At sa kabutihang-palad, ang grupo ko ang natawag upang iulat ang postmodernism. Sa katunayan, ayos lang naman sa akin kung matawag kami o hindi dahil lahat naman kami sa grupo ay may ginawa; may nakatoka na kasing topic ang bawat isa sa amin. Sa blog entry  na ito tatalakayin ko ‘yung natutunan ko sa klase kanina.

Ang Postmodernism ay isa sa mga pinakabagong teorya. Ito ay isang termino na maaaraing gamitin sa literatura, sining, pilosopiya, arkitektura, kathambuhay, cultural at pampanitikang kritisismo. Ito ay reaksyon laban sa siyentipiko at puntahin na pamamaraan sa pagpapaliwanag ng realidad. Ang pinupunto nito ay ang realidad ay hindi lamang nasasalamin sa kung paano ito nauunawaan ng tao bagkus ito ay nililikha sa utak habang sinusubukang unawain ang isang particular at personal na realidad. Kung gayon, ang postmodernism ay nagkakaroon ng pagdududa sa lahat ng pagpapaliwanag ukol sa mga bagay bagay. Ang lundayan o pokus nito ay ang relative truths ng bawat tao.  Mahalaga ang interpretasyon o pagpapaliwanag sa postmodernism sapagkat ang realidad ay dumadating lamang dahil sa pagpapaliwanay natin kung ano ang mundo para sa bawat tao. Angat din ang mga konkretong  karanasan sa postmodernism dahil nga ang bawat resulta ng karanasan ng tao ay nababagay o depende sa sitwasyon.

Sa salitang postmodernism nariyan ang salitang post dahil nga tinatanggi nito ang pagkakaroon ng grand narratives at ultimate principles. At nagdududa rin ito kung mayroon nga bang siyentipiko, pilosopikal o relihiyosong katotohanan na magpapaliwanag sa lahat ng tao.

Si Foucault at Baudrilliard ay dalawa lamang sa kinikilalang teorista ng postmodernism.

Sa ibaba, makikita niyo ang screenshots nang presentation na ginawa ng aking kagroupo.

 

Para sa aming creative presentation, may pinanood na lang kaming pelikula sa aking mga kaklase na may titulong Into The Woods. Tapos sabi ng aming guro ang Buchikik daw ay halimbawa ng postmodern na musika. May isa pa eh, yung Gibberish ni Ryan Leslie. Puro salita lamang siya tapos iisang lang 'yung tono. Para bang kumpol kumpol lang na mga salita't parilala. Ikaw na bahala kung paano mo i-interpret 'yung kanta.

Ang French Tradition of Cultural Studies naman ay tumutukoy sa terminong sumikat sa Pransya noong 1960s at sa U.s. noong 1970s. Ang Annales School of Historiography ang nagpasimuno ng teoryang ito. Naniniwala ang mga miyembro ng samahang Annales School na ang kasaysayan ay hindi lamang tumutukoy sa mga nangyari sa nakaraan ngunit ito rin ay tumutukoy sa mga simpleng kaganapan ng buhay ng bawat tao. Ang kasaysayan ng bawat isa ay pinupunto nito. Ang pang-araw-araw na pamumuhay ay isang panimula bilang isang pangkasaysayang karansan.

Sina Bourdieu, Bakthin, de Certeau, Lefebvre at Braudel ay ilan lamang sa mga kilalang teorista para sa teoryang ito.

Ang grupo na nag-present para dito ay kumanta ng isang awitin at Imagine  ang titulo nito. Kaya raw ito ang kinanta nila dahil sa sinasabi ng liriko nito na no boundaries. Para bang ang French Tradition of Cultural Studies daw ay umiikot sa konsept ng pagkakaroon ng walang hati kundi pagkadugtong-dugtong ng lahat ng tao, bagay at pangyayari. 

Dito sa konseptong ito, sa aming grupo, ako ang naka-assign, makikita niyo sa baba ang presentation na ginawa ko.

Sa paglipas ng panahon, mas maraming teorya at konseptong natutuklasan ang sangkatauhan.